De gemeenten zijn regionaal sterk verbonden. De priesters werken samen en zijn intern georganiseerd. Sommige priesters hebben die organisatie als dagtaak op zich genomen. Die functie heet bij ons bewindsdrager, een vertaling van het bijna onvertaalbare Duitse woord Lenker dat meer met sturen dan be-sturen te maken heeft. Daarnaast vormen wereldwijd zeven van deze bewindsdragers het middelpunt van de priesterkring. Deze Kring van Zeven draagt de spirituele verantwoordelijkheid voor de beweging.

De centrale leiding wordt op dit moment verzorgd vanuit Berlijn.

De Christengemeenschap heeft eigen priesteropleidingen. Het priesterschap wordt van het begin af aan vanzelfsprekend ook door vrouwen vervuld en priesters hebben ook vaak relaties, zijn getrouwd en hebben kinderen.

Priesters worden uitgezonden naar plaatsen waar een behoefte is aan religieuze vernieuwing en waar voldoende dragende wil aanwezig is.

De stichters van de Christengemeenschap kwamen met hun vernieuwingsvragen naar Rudolf Steiner, grondlegger van de antroposofie.

Zijn geesteswetenschap bleek de vruchtbare basis voor de uitbreiding en verdieping van de theologie. Ze maakte een nieuwe toegang mogelijk tot Christus, tot zijn openbaringen en de presentatie ervan in vormen die passen bij onze tijd. Het blijkt mensen aan te spreken die Christus zoeken maar vast zijn gelopen op traditionele vormen.

Het middelpunt van het religieuze leven is het sacrament van brood en wijn aan het altaar. Bij ons heet dit mensenwijdingsdienst omdat tot mens wijden is wat daardoor gebeurt.